Home » , » Gusto na ni Mariel

Gusto na ni Mariel

Written By Unknown on Thursday, April 17, 2014 | 9:55 PM



Kung si Mariel ay kinukilit ni Pol, lagi siyang tumatanggi. Ang pangungulit ni Pol ay madalas na nagaganap sa sine, sa mga suluk-sulok ng balcony,
Kung sila'y naghahalikan ng lips-to-lips at ang kamay ni Pol ay naglilikot sa dibdib ni Mariel.

"Sige na naman, Mariel." parang nakikusap, parang nagmamakaawa, ni Pol.

"Ano ba talaga ang gusto mo? Nagpapahalik na ko, pinapayagan ko nang maglikot ang kamay mo, ano pa?"

"Pumunta tayo sa sinasabi ko. Pumunta tayo paglabas natin dito."

"Sa'n ba talaga 'yon?"

"Nasabi ko na sa 'yo. Me kaibigan ako, si Fred, na me girlfriend. Me pinupuntahan sila na solong-solo nila ang silid."

"Ay.ayoko nga!'' Laging ganoon ang sagot ni Mariel kay Pol: ayaw niya.

Ang totoo'y gustona rin niya. Pag hinahalikan siya ni Pol nang lips-to-lips na ang isa ring kamay nito ay nakadukot sa kanyang dibdib, nakararamdam siya ng pag-iinit ng katawan na ibig na rin niyang ihanap ng  kaganapan. Ang ikinatatakot lamang niya ay ang pagkabasag niya nang di-oras. Ang gusto niya ay makasal muna sila ni Pol bago niya ipagkaloob dito ang lahat-lahat. Ngunit ang kasal nilaa ay malayo pa. Napagkasunduan nila, na sinang-ayunan naman ng kanilang mga magulang, na sa Hunyo sila ikakasal. Ngayon ay Enero pa lamang.

Ngayo'y tinawagan ni Mariel si Pol sa opisinang pinagtatrabahuhan nito.

"Lumabas tayo mamaya," sabi niya kay Pol. "Magkfta tayo paglabas mo ng opisina."


"Manonood tayo ng sine?" tanong ni Pol.

"No'ng huli tayong manood e me sinabi ka." sabi ni Mariel. "Sabi mo'y me pinupuntahan ang kaibigan mo at ang girlfriend niya, Do'n na tayo dumeretso."

"Ha?" Takang-taka si Pol. "Nagkamali ba 'ko ng dinig?"

"Hindi ka nagkamali ng dinig," sabi ni Mariel. "Wala pang diperensiya ang tenga mo. Do'n na tayo dumeretso."

"Dooon sa sinasabi ko?"

"Oo.", sagot ni Mariel.

"Mariel, maligayang-maligaya ako," sabi ni Pol. "Sabihin mo lang kung sa'n mo gustong magkita tayo mamaya. Pero bakit ba? Ano'ng nangyari at sa bibig mo pa nanggaling no?"

"Naaawa na 'ko sa 'yo," sabi ni Mariel.

"Ituloy mo ang awa mo, Mariel," sabi ni Pol. "Huwag kang magbabago ng naiisip. Yahooo!"

Hindi naaawa si Mariel kay Pol. May nangyari. Kagabi. Bandang alas-diyes, ay nag- karoon sila ng panauhin — hindi inaasahang panauhin. Si Rolan, ang kinakapatid niya, inaanak sa binyag ng kanyang ina. May kasama itong babae, maganda, maputi, siguro'y disiotso lamang sa tingin niya. Nagtanan pala ang dalawa.

"Kung maaari, ninang, e dito na kami magpaparaan ng gabi," sabing nakikiusap ni Rolan sa kanyang ina. "Bukas, tutuloy kami sa Baguio, pero masyadong gabi na ngayon. Wala na hong trip sa Baguio." '

“Pero dadalawa lang ang silid namin," natatawang sabi ng kanyang ina.

"Silid ko at silid ni Mariel. Sa'n kayo tutulogdito?"

"Maski na ho saan dito," sabi ni Rolan.

"Hindi ko naman mapapayagang matulog kayo sa kahit saan na lang dito," sabi ng kanyang ina.

"Sige, makitulog na kayo sa silid ni Mariel."

Pumayag naman si Mariel na sa silid niya matulog ang dalawang nagtanan. Ibinibigay pa nga niya ang kanyang kama sa dalawa, ngunit ayaw ni Rolan.

"Nakakahiya namang kami pa ang nasa kama at ikaw ang nasa sahig," sabi ni Rolan.

"Ikaw na sa kama. Maglalatag na lang kami kahit saan dito."

Maliit ang silid ni Mariel. Sa tabi ng kama niya, sa sahig, naglatag ng banig ang dalawa. At sapagkat lumalalim na ang gabi, natulog na sila, o humanda na sa pagtulog. Si Mariel ang nagpatay ng ilaw. Hindi siya makatulog. Ang isip niya ay nasa dalawang nagtanan. Tiyak na sa kasabikan ng dalawa ay hindi na maghihintay ng kinabukasan, naisip niya. Tiyak na may mangyayari. Nag tulug-tulugan na siya. Malinaw na ang tingin niya sa dilim. Nang magtagal-tagal pa, pumuwesto siya ng higa na makikita niya ang dalawa. Ang dalawa ay nakakumot, ang mga ulo lamang ang nakalabas. Naghaharutan ang dalawa, nakita niya — nang lips-to-lips, paris ng ginagawa nila ni Pol sa sine.

Ngunit iba ang halikan ng dalawa. Matagal, nagkukuyumusan ang mga labi. Naririnig pa ni Mariel ang tunog ng halik. Maya-maya'y narinjg niya na may ibinulong si Rolan sababae.

"Baka gising pa ang kinakapatid mo," waring tumututol na sabi ng babae, mahina, paanas.

"Hindi," paanas ding sabi ni Rolan. "Tulog na."

At nakita ni Mariel, naalis ang kumot sa dalawa. Nakaupo, naghubad ng pantalon si Rolan — pantalon lamang hindi na hinubad ang suot na T-shirt. Tinalasan ni Mariel ang kanyang mga mata. Nakita niya nang hubarin ni Rolan ang brief, nakita ang tigas na tigas nitong pagkalalaki na sa dilim ay parang mataba at mahaba. Ayaw mag-hubad ng babae, na ang pangalan ay Shirley. Pinilit pa ito ni Rolan. At nakaupo, naghubad din si Shirley. Bago nahiga si Shirley, nakita ni Mariel ang suso nito na malaki at tayung-tayo.

Dinapaan ni Rolan ang babae, waring pinaliguan ng halik ang suso nito, nilalamas. Pagkatapos, nagkuyumusan na naman ang mga labi ng dalawa. Si Rolan ang nagtakip ng kumot sa dalawa. Ang nakikita na lamang ngayon ni Mariel ay ang galaw ng puwit ni Rolan sa loob ng kumot, tumataas, bumababa .

"Masakit,  Rolan!"  narinig ni Mariel,   paanas.   "Masakit!   Pero itutoy mo. Gusto ko kahit masakit!"

Naramdaman ni Mariel na parang nagliliyab ang buong katawan niya. Para siyang init na initt. At nasumpungan na lamang niya na ang isang kamay niya ay nakapasok sa kanyang panties, nilalaro ng isang daliri ang hiwa ng kanyang basang pagkababae.

Ang silid na napabigay kina Pol at Mariel ay malinis at aliwalas. May TV set, may telepono, at siyempre ay may kama. Air-conditioned ang silid at ngayo'y lumalaganap na ang lamig sa palibot. Ang kama ay mababa, parang napakalambot ng kutson, at parang napakalinis ng nakabalot na bedsheet. Noon lamang nakakita si Mariel ng loob ng silid ng isang motel.

"Baka naman dati ka nang nag-pupunta rito?" sabi niya kay Pol.

"Hindi," sabi ni Pol. "Naikukuwento lang ng kaibjgang kong si Fred. Dito nga raw niya dinadala ang girlfriend niya.

Naramdaman ni Mariel na nanginginig siya - sa takot. Ngunit naroon din ang pag-asam sa mangyayari. Hindi nawawala sa isip niya ang nakita niya kagabi kina Rolan at Shirley sa kanyang silid at parang naririnig pa niya ang sinabi ni Shirly na "Gusto ko kahit masakit." Parang sarap na sarap nga si Shirley kahit nasasaktan.

"Are you sure na gusto mo ito?" sabi ni Pol, nagdududa pa rin sa biglang pagbabago ng isip niya.

Hinalikan siya ni Pol na ginatihan naman niya. Nakaramdam siy ng pangininig ng katawan ng simulang haplusin ni Pol ang suso niya sa loob ng kanyang damit. Tinatalo na siya ng isinisigaw ng kanyang nag-iinit na katawan. Kapwa sila naghahabol ng hininga nang maghiwalay ang kanilang mga labi.

"Pol, malaki ba ang iyo?" sabi niya. Ang nasa isip niya ay ang nakita niya kay Rolan.

Tumawa si Pol. "Bakit mo naitanong?"

"Baka ako masaktan."

"Kaya mo, Mariel. Kaya ng iba, kaya mo rin."

Nakaramdam na naman ng takot si Mariel. Babasagin na siya ni Pol, nasa isip niya. Bibiyakin siya. Magiging madugo kaya? Ngayon, nakasapo na ang dalawang kamay ni Pol sa suso niya, pumipisil.Iba pate ang pakiramdam kung nasa sine ka na may mga taong katabi at sa silid na ganito na sila lamang ni Pol. Nag-iinit ang katawan niya. Parang may kumikibot sa hiyas niya. Kagabi pa iyon kikibut-kibot.

"Maghuhubad ako, okay?" sabi ni Pol. "Maghubad ka rin."

Tumalikod siya kay Pol. Ang una niyang hinubad ay ang blouse niya. Inalis niya ang kanyang bra, at nalantad ang suso niya, katamtaman ang laki at tayung-tayo, ang mga nipol na matjgas ngayon ay nagmamalarosas. Naramdaman niya ang dalawang kamay ni Pol na sumapo doon, pumipisil na naman. Itinuloy niya ang paghuhubad, ang palda naman ang  inalis. At naka-panties na lamang siya. Humarap siya kay Pol. Wala nang damit si Pol sa itaas ngunit nakapantalon pa, nakasapatos pa. Hinagkan siya uli ni Pol sa bibig, masakim ngayon, marahas. Naramdaman na naman niya ang dila ni Pol sa loob ng kanyang bibig. Hinawakan ni Pol ang isang kamay niya at isinapo sa malaking bukol nito sa pantalon. Ang naramdaman niya ay malaki at matigas. Nanginginig na naman siya.

"Natatakot ako.Pol.."

"Gusto mo ito,diba?"

"Oo, oo, pero huwag mo long biglain,okay?"

"Hindi kita bibiglain."

Si Pol ang naghubad ng panties niya. Hiyang-hiya siya nang matambad sa mga mata nito ang ipinakatagutago niya sa loob ng labingsiyam na taon. Nananambok iyon, ang hiwa ay natatakpan ng malagong bulbol niya. Parang nabaliw si Pol. Hinagkan nito ang kanyang puson, nakaluhod sa harap niya. Ang halik ay gumapang sa isang hita niya. Ang dalawang kamay ni Pol ay nagtu-tour sa kanyang puwit, sa kanyang mga hita, humahaplos sa kanyang mga binti. Hinahalikan na ni Pol ang katambukan ng hiyas niya. Gusto niyang mamilipit sa pagkakiliti at sa sensasyong parang nagpapaliyad sa kanyang katawan.. At nasa kama na sila. Siya'y nakahiga, ang dalawang paa ay nakalawit sa kama, ang dalawang kamay ay dinidiinan ng dalawang kamay ni Pol habang inuulaol ng halk ang kanyang
mga labi.

Wala na siyang takot. Handa na siyang ipaubaya ang lahat kay Pol. Noon siya saglit na iniwan ni Pol. At nakaupo sa gilid ng kama, nag-alis ito ng sapatos at medyas, pagkatapos ay ng pantalon. Ayaw niyang tumingin nang alisin ni Pol ang huling saplot nito sa katawan ngunit nakita rin niya ang pagkalalaki nito, tigas na tigas, malaki at mahaba na gaya ng nakita niya kagabi kay Rolan. Pinaglabanan niya ang takot. Gusto na niya ito di ba? Humahalik na naman sa isang hita niya si Pol, ang dalawang kamay ay humihimas sa lahat ng gustong himasin sa kanyang nakahubad na katawan.

At naramdaman niya, ang hiyas na niya ang hinahalikan ni Pol. Hindi lamang hinahalikan. Naramdaman niya ang dila nito, mainit na mainit, na sumiksik sa hiwa ng kanyang pagkababae, parang kumkiwal sa loob, mayamaya'y humihimod na, pataas-pababa, sa kuntil ng kanyang hiyas. Pumikit siya, nagbuka pa ng mga hita. Saka niya naramdaman ang pagdapa sa kanya ni Pol. Naghanapan ang kanilang mga labi. At habang nakikipag-kuyumusan ang kanyang mga labi sa mga labi ni Pol, nakikiramdaman siya. Naramdaman niya ang pagbundol ng pagkalalaki ni Pol sa kanyang hiyas, ang naggugumiit na pagpasok. Masakit, masakit. Pero masarap, masarap. At ang sinabi ni Shirley kay Rolan ay sinasabi na niya ngayon: "Masakit, Pol! Masakit! Pero ituloy mo. Gusto ko kahit masakit!"

Sinasalakay na ni Pol ang kanyang katawan. Plak. Plak. Plak. Ganoon ang tunog. At siya'y humawak nang mahigpit sa dalawang braso si Pol. Pumikit. Masarap. Masakit pero masarap. Naramdaman niya nang sumambulat si Pol sa kanyang ubod. Naramdaman niya ang init ng katas nito. Narating na rin niya ang rurok ng luwalhati. Nang umalis sila ni Pol sa motel, ang pakiramdam ni Mariel ay magasawa na sila.

0 comments:

Post a Comment

Translate

Blog Archive

Popular Posts